انواع رکورد دامنه (DNS) و کاربرد آنها

دامنه همان نام سایت است که برعکس IP ساده بوده و به همین دلیل امکان به خاطر سپردن آن وجود دارد. رابط بین IP و نام دامنه، سرویس دهنده DNS یا Domain Name System و در واقع DNS Server است که آدرس IP سایت را به نام دامنه تبدیل می‌کند. DNS رکوردهایی دارد که حاوی اطلاعاتی هستند که نحوه پیدا کردن آدرس آی پی سایت را تعیین می‌کنند. این رکوردها فایل‌های متنی هستند که در zone file نگهداری می‌شوند. در این مقاله ابتدا می‌گوییم که رکورد DNS چیست و سپس انواع رکورد دامنه را معرفی می‌کنیم.

رکورد دامنه چیست و چرا اهمیت دارد؟

رکوردهای DNS که با نام Zone Files نیز شناخته می‌شوند دستورالعمل‌هایی هستند که در سرورهای DNS فعالیت می‌کنند و اطلاعاتی را درباره یک دامنه از جمله آدرس IP مرتبط با آن دامنه و نحوه رسیدگی به درخواست‌ها برای آن دامنه ارائه می‌دهند، به بیان دیگر کار رکورد‌های DNS، نگهداری اطلاعات مهم و ضروری در مورد نام دامنه و تبدیل این نام به آی پی را به عهده دارند.
در واقع دسترسی سرورهای خارجی به یک وبسایت به کمک این رکوردها فراهم می‌شود و رکوردهای DNS مانند یک نقشه عمل می‌کنند و به سرور DNS آدرس آی پی هر دامنه را معرفی می‌کنند؛ همچنین امکان مدیریت درخواست‌ها بین این دامنه‌ها را فراهم می‌سازد.

به این ترتیب سرور DNS شما برای نگهداری اطلاعات مربوط به دامنه‌ها و پاسخ به درخواست‌های کاربران برای دسترسی به وبسایت یا سرویس مد نظر، باید از رکورد‌های مختلفی استفاده کند. در ادامه به توضیح رکورد‌ها خواهیم پرداخت و اطلاعاتی که شما در این به آن زمینه نیاز خواهید داشت را در اختیارتان خواهیم گذاشت.

انتخاب و خرید دامنه ارزان یکی از مهم‌ترین مراحل طراحی سایت است اگر هنوز دامنه خود را تهیه نکرده‌اید یا قصد تغییر دامنه دارید پیشنهاد می‌کنم با خرید دامنه از راست چین کلود دامنه‌های ملی و بین المللی را با قیمت ارزان تهیه کنید. برای انتخاب نام دامنه باید یکسری نکات را رعایت کنید در ترفندهای انتخاب نام دامنه می‌توانید این نکات و قوانین را ببینید.

رایج‌ترین انواع رکورد DNS کدامند؟

رکورد‌های زیر از معروف ترین و پر استفاده ترین انواع رکوردهای دی ان اس هستند. آشنایی و بکارگیری هرکدام از این رکورد‌ها برای هر وبسایت بسیار ضروریست.

• A Record
• AAAA Record
• CNAME Record
• MX Record
• TXT Record
• NS Record
• SOA Record
• SRV Record
• PTR Record
• SPF Record

در ادامه به معرفی و توضیح هر کدام از این رکوردها میپردازیم.

A Record: رکورد A یا رکورد آدرس که به آن رکورد میزبان هم گفته می‌شود و وظیفه آن اتصال دامنه به نشانی IP هاست یا سرور میزبان دامنه، است. این یکی از رکوردهای اصلی است که در DNS سرورها استفاده می‌شود. یکی از وظایف آن این است که مشخص کند که وبسایت در چه مکانی هاست شده است. به صورت ساده تر این رکورد موظف است تا نام دامنه را به نسخه IPv4 تبدیل نماید. برای مثال وقتی یک آدرس را در مرورگر تایپ می‌کنید این رکورد دامنه را به IP سایت که با فرمت 11.22.33.44 متصل می‌کند.

AAAA Record: این نوع رکورد همان رکورد A می‌باشد اما برای IPهای نسخه 6 (IPv6) ارائه شده است. این IPها از بخش‌های بیشتری تشکیل شده‌اند و از نظر اندازه 4 برابر IPv4 می‌باشند. FE84::0206:B7FF:FE1E:8943 یک نمونه از این نوع رکورد است.

CNAME Record: رکورد که مخفف Canonical Name Records  است و کار آن هدایت خودکار یک دامنه به دامنه دیگر است. این رکورد برای مرتبط کردن یک دامین یا ساب دامین مستعار به یک دامین دیگر به کار می‌رود، به عنوان مثال شما می‌خواهید سایت‌تان با هر دو آدرس، محتوای یکسانی را به کاربر نشان دهد؛ مثلا بخواهید کاربران سایت شما را با هر دو آدرس www و بدون آن باز کنند، با تعریف یک رکورد cname هر دو آدرس را به هم متصل کنید.

MX Record: رکورد MX که مخفف Mail Exchange Record و به معنای رکورد ایمیل است برای هدایت ایمیل دامنه به سوی سرور میزبان حساب‌های کاربری ایمیل مورد استفاده قرار میگیرد. زمانی که مدیر سایت بخواهد ایمیل سرور خود را از هاست اصلی جدا کند.

فعال سازی ایمیل به این منظور نیاز به هر سه گزینه زیر دارد:

• MX رکورد که توسط تامین کننده ایمیل به شما داده میشود.
• رکورد A ایمیل شما که آی پی آدرس اشاره کننده به هاست ایمیل شماست.
• مسیر یابی ایمیل شما که در واقع این روس تحویل ایمیل شماست.

TXT Record: رکورد TXT یکی از انواع رکورد دامنه است و حاوی اطلاعاتی است که برای کامپیوترها قابل خواندن بوده و برای اضافه کردن توضیحات یا متن دلخواه به رکورد DNS به کار می‌رود. این رکورد وظیفه تامین داده‌های متنی از طریق یک هاست یا نام دیگر در رابطه با یک سرور،شبکه، مرکز داده و یا … را برای منابعی که خارج از دامنه شما وجود دارند فراهم میکند. این رکورد برای احراز هویت و تاییدیه استفاده می‌شود.

NS Record: رکورد NS تعیین کننده نام سروری است که به درخواست‌های DNS یک دامنه یا زیردامنه آن پاسخ می‌دهد. به این معنی که سرورهای DNS که مشخصا به عنوان سرورهای دارای اعتبار برای یک دامنه خاص مشخص شده اند، مسئولیت انتقال اطلاعات DNS را بر عهده می‌گیرند.

SRV Record: این رکورد DNS برای ارتباط بین NSها و سرویس‌های جانبی دیگر که تحت شبکه هستند مانند چاپگرها و یا یک سرویس مجزا استفاده می‌‌شود. در واقع کار آن تعیین میزبان و پورت برای سرویس‌های خاص مثل پیام‌رسان‌های فوری است.

PTR Record: رکورد Pointer یا PTR برعکس رکورد A است و یک آی پی را به یک آدرس دامنه ارجاع می‌دهد و به معنای جستجوی معکوس DNS است. این رکورد با بررسی اتصال صحیح بین آی پی و دامنه باعث می‌شود تا درخواست‌ها به سرورهای اشتباه ارسال نشوند.

SPF Record: این رکورد بیشتر در سیستم‌های ایمیل استفاده می‌شود و معمولا وظیفه شناسایی و حفاظت در برابر اسپم را بر عهده دارد.

SOA Record: این رکورد اطلاعات ادمین مربوط به یک دامنه را دربر می‌گیرد. این اطلاعات شامل شماره سریال دامنه، اطلاعات تماس ادمین و … است.

Reverse DNS:  منظور از rDNS فرآیندی است که در آن یک آدرس IP به یک نام دامنه تبدیل می‌شود، برعکس فرآیند معمول DNS که نام دامنه را به آدرس IP تبدیل می‌کند. این روش معمولاً برای مقاصد امنیتی، مدیریت شبکه و جلوگیری از هرزنامه (Spam) استفاده می‌شود. سرویس‌های ایمیل از rDNS برای بررسی اعتبار سرورهای ارسال‌کننده ایمیل استفاده می‌کنند، و بسیاری از سرورهای دریافت‌کننده ایمیل، پیام‌های ارسالی از IPهایی که rDNS معتبر ندارند را رد می‌کنند. برای پیکربندی rDNS، مدیر شبکه باید یک PTR record را در سرور DNS معکوس تنظیم کند که آدرس IP را به نام دامنه مشخصی متصل نماید.

شما برای طراحی سایت به هاست نیاز دارید زیرا برای نمایش اطلاعات در سطح اینترنت باید هاست خود را دامنه متصل کنید. اگر از وردپرس استفاده می‌کنید هاست وردپرس بهترین انتخاب برای شما است

رکوردهای DNS کم کاربرد

بجز رکوردهایی که در قسمت قبل توضیح داده شد، رکوردهای دیگری نیز وجود دارند که کاربرد کمتری دارند و کمتر استفاده میشوند.

حال شاید با خود فکر کنید که این رکوردها به دلیل کم استفاده بودن از اهمیت بالایی برخوردار نیستند،
اما این تفکر درست نیست. هر کدام از رکوردهای بالا وظیفه خود را دارند و در بسیاری مواقع میتوانند باعث افزایش سرعت و سطح کیفیت کار شما بشوند.

• NAPTR Record
• CAA Record
• HINFO Record
• AFSDB record
• APL record
• DNSKEY record
• CDNSKEY record
• CERT record
• DCHID record
• DNAME Record
• HIP Record
• IPSECKEY Record
• LOC Record
• NSEC Record
• RRSIG Record
• RP Record
• SSHFP Record

NAPTR Record: با تلفن اینترنتی یا VoIP استفاده می‌شود و برای نگاشت شماره تلفن و ایمیل کاربران VOIP به سرورهای SIP به کار می‌رود. رکورد اشاره‌ گر اعتبار نام یا Name Authority Pointer را می‌توان با یک رکورد SRV ترکیب کرد تا به ‌طور پویا URIهایی را ایجاد کند تا بر اساس یک عبارت منظم به آنها اشاره شود.

CAA Record: این رکورد در واقع مجوز گواهینامه‌ها می‌باشد که برای جلوگیری از جعل گواهینامه‌های SSL و TLS مورد استفاده قرار می‌گیرد.

HINFO Record: وظیفه این نوع رکورد مشخص کردن نوع CPU و سیستم عامل میزبان یا سرور است. این اطلاعات را می توان توسط پروتکل‌های کاربردی مانند FTP استفاده کرد که هنگام برقراری ارتباط با رایانه‌هایی که از CPU و سیستم عامل شناخته شده خاصی استفاده می کنند.

CERT Record: گواهی‌های کلید عمومی  در این رکورد (certificate record) ذخیره می‌شوند.

• AFSDB Record: این رکورد برای کاربران Andrew File System (AFS) می‌باشد و وظیفه آن پیدا کردن واحدهای دیگر سیستم AFS است.
• APL Record: رکورد APL یک رکورد آزمایشی است تا به وسیله آن لیست پیشوند آدرس‌های احتمالی بدست بیایند.
• DNSKEY Record: رکورد DNS KEY دربرگیرنده یک کلید عمومی است که به وسیله آن میتوان امضای پسوند امنیت سیستم نام دامنه (Domain Name System Security Extension/DNSSEC) را تائید کرد.
• CDNSKEY Record: این رکورد یک کپی زیرشاخه از رکورد DNSKEY است که قرار است به کپی مادر منتقل شود.
• DCHID Record: این رکورد که مخفف شناسه DHCP است، اطلاعاتی را برای پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) که یک پروتکل استاندارد مورد استفاده در شبکه‌های IP است، ذخیره می‌کند.
• DNAME Record: رکورد Delegation name، یک نام مستعار برای دامنه ایجاد می‌کند، درست مانند CNAME؛ اما این نام مستعار همه زیر دامنه‌ها را نیز هدایت می‌کند. برای مثال، اگر مالک «example.com» دامنه «website.net» را بخرد و یک رکورد DNAME به آن بدهد که به «example.com» اشاره ‌کند، آن نشانگر به «blog.website.net» و سایر ساب دامین‌ها نیز گسترش می‌یابد.
• HIP Record: این رکورد از «پروتکل هویت میزبان» استفاده می‌کند، این پروتکل راهی برای جدا کردن نقش‌های یک آدرس IP می‌باشد.
• IPSECKEY Record: رکورد «کلید IPSEC» با امنیت پروتکل اینترنت یا Internet Protocol Security (IPSEC)، یک چارچوب پروتکل امنیتی سرتاسر و بخشی از مجموعه پروتکل اینترنت کار می‌کند. (TCP/IP)
• LOC Record: این رکورد حاوی اطلاعات جغرافیایی برای یک دامنه به شکل مختصات طول و عرض جغرافیایی است.
• NSEC Record: رکورد امن بعدی یا Next Secure Record بخشی از DNSSEC است و برای اثبات عدم وجود رکورد منبع DNS درخواستی استفاده می شود.
• RRSIG Record: این رکورد با نام امضای رکورد منبع یا Resource Record Signature رکوردی برای ذخیره امضاهای دیجیتالی است که برای احراز هویت سوابق مطابق با DNSSEC استفاده می شود.
• RP Record: این رکورد فرد مسئول (Responsible Person) است و آدرس ایمیل شخص مسئول دامنه را ذخیره می کند.
• SSHFP Record: این رکورد “رد کلید عمومی SSH” را ذخیره می کند. SSH مخفف Secure Shell است و یک پروتکل شبکه رمزگذاری برای برقراری ارتباط امن در یک شبکه ناامن است.

اگر به دنبال یک هاست سازگار با محصولات وردپرسی هستید، هاست وردپرس راست چین کلود کاملا برای قالب و افزونه های وردپرسی بهینه شده است.

در انتها امیدواریم در شناخت و استفاده بهینه از این رکوردها اطلاعات کافی را در اختیار شما گذاشته باشیم، چرا که رکوردها برای فعالیت یک وبسایت حیاتی هستند، از طرفی آشنایی با دیگر انواع رکورد ها هرچند کم استفاده‌تر میتواند باعث افزایش سطح کیفیت کار شما باشد.

سوالات متداول

1. پر کاربردترین رکورد DNS کدام است؟

رکوردهای A، AAAA، MX، TXT پرکاربردترین DNS رکوردها هستند.

       2. کاربرد DNS چیست؟

رکوردهای DNS دستورالعمل‌هایی برای سرور DNS هستند و به سرور DNS اعلام می‌کنند که هر آدرس IP با کدام دامنه مرتبط است.