مقایسه NGINX و Apache + راهنمای انتخاب

زمانی که بین NGINX و Apache انتخاب می‌کنید، باید به عواملی مثل معماری، عملکرد، امنیت و سازگاری با پلتفرم‌ها توجه کنید. این ویژگی‌ها تأثیر زیادی بر کارایی و تجربه کاربری سایت شما دارند. در اینجا به مقایسه NGINX و Apache  می‌پردازیم تا انتخاب بهتری برای نیازهای شما داشته باشید.

معماری سرورهای Apache و NGINX

 در این بخش از مقایسه NGINX و Apache به مقایسه معماری این دو وب سرور می پردازیم. معماری یک وب‌سرور به ساختار داخلی آن اشاره دارد که نحوه پردازش درخواست‌ها و مدیریت منابع سیستم را تعیین می‌کند. این ساختار می‌تواند تأثیر زیادی بر سرعت، مقیاس‌پذیری و مصرف منابع داشته باشد. در اینجا، به مقایسه دو وب‌سرور معروف، Apache و NGINX، از نظر معماری می‌پردازیم تا تفاوت‌های آن‌ها را از نظر نحوه مدیریت درخواست‌ها و منابع بررسی کنیم.

Apache

 Apache به روش فرآیند-محور عمل می‌کند، به این معنی که هر درخواست به طور جداگانه توسط یک فرآیند یا نخ پردازش می‌شود. این معماری، اگرچه ساده و شفاف است، می‌تواند منابع سیستم را تحت فشار قرار دهد، به‌ویژه زمانی که ترافیک زیاد باشد. در چنین مواقعی، سرعت پردازش کاهش پیدا کرده و ممکن است سیستم دچار کندی یا حتی افت عملکرد شود. اما Apache برای غلبه بر این چالش‌ها، از ماژول‌های چند پردازشی (MPM) استفاده می‌کند که انعطاف‌پذیری بیشتری به سیستم می‌دهد. این ماژول‌ها به شما این امکان را می‌دهند که متناسب با نیاز خود، بهترین گزینه را انتخاب کنید:

• mpm_worker: در این مدل، هر فرآیند می‌تواند چندین نخ را به وجود آورد و درخواست‌ها را به صورت همزمان پردازش کند. این روش مصرف منابع را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
• mpm_event: این مدل مشابه mpm_worker است، اما تمرکز آن بر روی مدیریت بهینه‌سازی اتصالات Keep-Alive است، به طوری که وب‌سایت‌هایی که نیاز به اتصال طولانی‌مدت دارند، عملکرد بهتری خواهند داشت.
• mpm_prefork: این مدل فرآیندهای بدون نخ است که فقط یک درخواست را در هر بار پردازش می‌کند. این روش مناسب برای محیط‌هایی است که ثبات و سازگاری اولویت دارند، ولی مقیاس‌پذیری آن محدود است.

NGINX

 NGINX از معماری رویداد-محور و غیرهمزمان استفاده می‌کند، به این معنی که قادر است هزاران درخواست همزمان را با یک فرآیند واحد پردازش کند. این ویژگی به NGINX این امکان را می‌دهد که در وب‌سایت‌های با ترافیک بالا عملکردی بسیار کارآمد داشته باشد. معماری NGINX به این شکل عمل می‌کند:

• فرآیندهای کارگر: این فرآیندها قادرند هزاران اتصال HTTP را به طور همزمان مدیریت کنند بدون آنکه نیاز به ایجاد فرآیند یا نخ جدید باشد. این کار باعث می‌شود مصرف منابع به حداقل برسد و سرعت بالا بماند.
• فرآیندهای بارگذاری کش: این فرآیندها کش دیسک را به حافظه مشترک بارگذاری می‌کنند، که باعث می‌شود دسترسی به داده‌ها سریع‌تر و مؤثرتر باشد.
• فرآیندهای مدیریت کش: این فرآیندها کش را به طور مرتب بررسی کرده و از پر شدن بیش از حد آن جلوگیری می‌کنند. این کار به افزایش کارایی و جلوگیری از کاهش سرعت سیستم کمک می‌کند.

در نتیجه، معماری NGINX باعث می‌شود که این سرور برای وب‌سایت‌ها و برنامه‌های پر ترافیک بسیار مناسب باشد، زیرا می‌تواند به طور همزمان بسیاری از درخواست‌ها را پردازش کرده و از مصرف بیش از حد منابع جلوگیری کند.

 مقایسه عملکرد NGINX و Apache  (محتوای استاتیک در مقابل محتوای دینامیک)

 در مقایسه NGINX و Apache، عملکرد هر وب‌سرور در پردازش محتوای استاتیک (فایل‌هایی که تغییر نمی‌کنند، مانند تصاویر و CSS) و محتوای دینامیک (صفحات وب که به طور فعال تولید می‌شوند، مانند صفحات PHP) می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. آپاچه و NGINX هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند که آن‌ها را برای انواع مختلف محتوا مناسب می‌کند.

Apache

• Apache در ارائه محتوای دینامیک بسیار موفق است. این سرور با پردازشگر زبان داخلی (مثل PHP) هر درخواست را پردازش می‌کند. اگر سایت شما از هاست وردپرس استفاده می‌کند، Apache می‌تواند پردازش محتوای دینامیک را بهتر انجام دهد.  

• برای محتوای استاتیک، Apache عملکرد خوبی دارد، اما معماری آن باعث می‌شود در مقایسه با NGINX کمی کندتر باشد.

NGINX

• NGINX برای ارائه محتوای استاتیک بهینه است و به دلیل معماری غیرهمزمان، فایل‌های استاتیک را سریعتر و با مصرف منابع کمتر از Apache سرو می‌کند.
• با این حال، محتوای دینامیک را نمی‌تواند به طور داخلی پردازش کند و باید از یک فرآیند خارجی (مثل PHP-FPM) برای پردازش محتوای دینامیک استفاده کند.

هر دو سرور در ارائه محتوای استاتیک خوب عمل می‌کنند، اما Apache برای محتوای دینامیک بهتر است، در حالی که NGINX برای محتوای استاتیک و عملکرد کلی بهتر است.

 امنیت آپاچی در مقابل  NGINX 

امنیت یکی از جنبه‌های مهم در انتخاب و مقایسه NGINX و Apache است. هر وب‌سرور باید ابزارهای مناسبی برای مقابله با تهدیدات آنلاین و حفاظت از داده‌ها ارائه دهد. Apache و NGINX هر دو ویژگی‌های امنیتی خود را دارند که در برابر انواع حملات از جمله DoS و DDoS محافظت می‌کنند.

Apache

• Apache ویژگی‌های امنیتی خوبی ارائه می‌دهد، از جمله توانایی مقابله با حملات DoS از طریق تنظیماتی مانند TimeOut، KeepAliveTimeout و RequestReadTimeout.
• برای افزایش امنیت، Apache نیاز به پیکربندی‌های دستی دارد.

NGINX

• NGINX به طور پیش‌فرض ویژگی‌های محدودکننده نرخ دارد که می‌تواند تعداد درخواست‌های ورودی را کنترل کند و از حملات DDoS جلوگیری کند.
• همچنین از پروتکل‌های SSL/TLS پشتیبانی می‌کند و می‌تواند دسترسی به آدرس‌های IP خاص و زیر درخواست‌ها را مسدود کند.

هر دو سرور Apache و NGINX ویژگی‌های امنیتی برجسته‌ای دارند، اما NGINX با ویژگی‌های پیش‌فرض امنیتی پیشرفته‌تری دارد، به ویژه برای وب‌سایت‌های با ترافیک بالا.

 پیکربندی (پیکربندی توزیع‌شده در مقابل متمرکز)

پیکربندی صحیح وب‌سرور می‌تواند تأثیر زیادی بر عملکرد و امنیت سایت شما داشته باشد. دو رویکرد اصلی در پیکربندی وب‌سرورها وجود دارد: پیکربندی توزیع‌شده و پیکربندی متمرکز.  در مقایسه Apache و NGINX هر کدام رویکرد خاص خود را در این زمینه دارند.

Apache

• Apache از یک سیستم پیکربندی توزیع‌شده استفاده می‌کند که به شما امکان می‌دهد فایل‌های .htaccess را در دایرکتوری‌های مختلف قرار دهید و تنظیمات را در سطح دایرکتوری انجام دهید.
• این انعطاف‌پذیری می‌تواند مفید باشد، اما باعث کاهش عملکرد می‌شود زیرا Apache باید برای هر درخواست فایل‌های .htaccess را در هر دایرکتوری بررسی کند.

NGINX

• NGINX از یک مدل پیکربندی متمرکز استفاده می‌کند که تمام تنظیمات در یک فایل پیکربندی اصلی تعریف می‌شود. این باعث می‌شود که سیستم کارآمدتر و امن‌تر باشد.

Apache انعطاف‌پذیری بیشتری با پیکربندی توزیع‌شده دارد، در حالی که NGINX با پیکربندی متمرکز عملکرد بهتری دارد.

 پشتیبانی از پلتفرم‌ها 

هنگام انتخاب یک وب‌سرور، پشتیبانی از سیستم‌عامل‌های مختلف می‌تواند برای پروژه‌های خاص اهمیت زیادی داشته باشد. در این زمینه، Apache و NGINX تفاوت‌هایی دارند که ممکن است تأثیر زیادی بر تصمیم شما بگذارد. برای پروژه‌های خاص، هاست لینوکس گزینه مناسبی خواهد بود، زیرا این پلتفرم پشتیبانی خوبی از سیستم‌عامل‌های مختلف دارد.

Apache

• Apache برای پشتیبانی از پلتفرم‌های مختلف شناخته شده است و می‌تواند بر روی سیستم‌عامل‌های ویندوز، لینوکس و macOS اجرا شود.

NGINX

• NGINX بیشتر برای سیستم‌های مشابه یونیکس (مثل لینوکس و macOS) بهینه شده است، ولی از ویندوز هم پشتیبانی می‌کند، هرچند که عملکرد آن در ویندوز معمولاً کمتر از لینوکس است.

هر دو سرور از پلتفرم‌های مختلف پشتیبانی می‌کنند، اما Apache برای محیط‌هایی که نیاز به پشتیبانی از چندین سیستم‌عامل دارند، انتخاب بهتری است.

 مصرف حافظه

مقایسه NGINX و Apache بعدی مربوط به میزان مصرف پردازنده (CPU) و حافظه (RAM) توسط هر سرور وب هنگام پردازش درخواست‌های ورودی است. هر چه سرور کارآمدتر با منابع CPU و حافظه عمل کند، بهتر می‌تواند ترافیک بالا را بدون فشار اضافی بر منابع سیستم مدیریت کند.

Apache

• Apache به طور کلی بیشتر از CPU و حافظه استفاده می‌کند، به ویژه زمانی که ترافیک سنگین است. زیرا Apache از مدل فرآیند-محور یا نخ-محور استفاده می‌کند و برای هر درخواست ورودی یک فرآیند یا نخ جدید ایجاد می‌کند. با افزایش ترافیک، تعداد فرآیندها یا نخ‌ها افزایش می‌یابد که به تبع آن مصرف حافظه و چرخه‌های پردازش CPU بیشتر می‌شود.
• این موضوع می‌تواند باعث شود که Apache در محیط‌های با ترافیک بالا نیاز به منابع زیادی داشته باشد که ممکن است عملکرد سرور را تحت تأثیر قرار دهد و زمان پاسخ را کند کند.

NGINX

• NGINX از نظر مصرف CPU و حافظه بسیار کارآمدتر است. به دلیل معماری رویداد-محور و غیر مسدود کننده (non-blocking)، NGINX می‌تواند هزاران اتصال همزمان را با حداقل مصرف حافظه و CPU مدیریت کند.
• به جای ایجاد فرآیندها یا نخ‌های جدید برای هر درخواست، NGINX بسیاری از اتصالات را در یک نخ واحد مدیریت می‌کند و به این ترتیب مصرف منابع کاهش می‌یابد.

معماری غیر مسدود کننده و رویداد-محور NGINX به آن این امکان را می‌دهد که ترافیک بالا را با حداقل مصرف منابع پردازشی و حافظه مدیریت کند. این آن را برای سرورهایی که نیاز به مدیریت حجم بالای ترافیک به طور کارآمد دارند، انتخاب بهتری می‌سازد.

 مقایسه ماژول‌های  آپاچه در برابر  NGINX 

ماژول‌ها افزونه‌ها یا گسترش‌هایی هستند که قابلیت‌های اضافی به سرور می‌دهند. این ماژول‌ها به مدیران اجازه می‌دهند ویژگی‌هایی مانند بازنویسی URL، پشتیبانی از SSL یا اجرای اسکریپت‌های سمت سرور مانند PHP را فعال کنند.

Apache

• Apache به دلیل سیستم ماژول‌های گسترده‌اش شناخته شده است. این سرور از طیف وسیعی از ماژول‌های از پیش ساخته شده و ماژول‌های شخص ثالث پشتیبانی می‌کند، مانند mod_rewrite برای دستکاری URL، mod_ssl برای فعال کردن رمزگذاری SSL/TLS، و mod_php برای پردازش اسکریپت‌های PHP به طور مستقیم.
• شما می‌توانید این ماژول‌ها را به صورت دینامیک بارگذاری کنید، که این باعث انعطاف‌پذیری بیشتر سرور از نظر سفارشی‌سازی می‌شود.

NGINX

• NGINX نیز از یک رویکرد ماژولار استفاده می‌کند، اما باید ماژول‌ها را در زمان ساخت (compile) به سرور اضافه کنید. این به این معناست که نمی‌توانید ماژول‌ها را پس از نصب به طور دینامیک بارگذاری کنید، بنابراین سفارشی‌سازی آن کمی کمتر انعطاف‌پذیر از Apache است.

Apache انعطاف‌پذیری بیشتری در سیستم ماژول‌های خود دارد، زیرا این سرور به شما این امکان را می‌دهد که ماژول‌ها را به صورت دینامیک بارگذاری یا غیرفعال کنید. این باعث می‌شود که Apache به طور قابل توجهی برای نیازهای متغیر قابل تنظیم‌تر باشد.

 تفسیر (بر اساس فایل یا URI)

تفسیر بر اساس فایل به این معناست که درخواست به عنوان یک مرجع مستقیم به یک فایل در سرور در نظر گرفته می‌شود، در حالی که تفسیر بر اساس URI درخواست را به عنوان یک شناسه منبع انتزاعی‌تر می‌بیند.

Apache

• Apache عمدتاً از تفسیر بر اساس فایل استفاده می‌کند. زمانی که یک درخواست ارسال می‌شود، Apache آن را به عنوان یک مسیر فایل در نظر می‌گیرد و به دنبال فایل مربوطه در سرور می‌گردد.
• این روش برای سرویس‌دهی به فایل‌های محلی (مانند HTML، تصاویر یا اسکریپت‌ها) بسیار شهودی است، زیرا درخواست مستقیماً به ساختار فایل‌ها مطابقت دارد. با این حال، این روش در برخی موارد، به ویژه هنگام مدیریت مسیرهای پیچیده، می‌تواند کارآمد نباشد.
• Apache می‌تواند تفسیر بر اساس URI را نیز انجام دهد، اما معمولاً در موارد خاص توصیه نمی‌شود زیرا پیچیدگی‌هایی به وجود می‌آورد و ممکن است کارآمدی کمتری داشته باشد.

NGINX

• NGINX به طور پیش‌فرض از تفسیر بر اساس URI استفاده می‌کند. این به این معناست که درخواست‌ها بر اساس URI پردازش می‌شوند نه اینکه در سرور به دنبال مسیر فایل بگردند.
• این روش سریعتر و کارآمدتر است، به ویژه زمانی که محتوای استاتیک را سرو می‌کند یا به عنوان یک پراکسی معکوس (reverse proxy) عمل می‌کند، زیرا نیازی به بررسی مداوم سیستم فایل برای هر درخواست نیست.

چه زمانی که باید NGINX را به جای Apache انتخاب کنید؟

انتخاب بین NGINX و Apache معمولاً به نیازهای خاص وب‌سایت یا اپلیکیشن شما بستگی دارد. در اینجا برخی از استفاده‌های رایج برای هرکدام آمده است:

موارد استفاده Apache

• وب‌سایت‌های کوچک تا متوسط: Apache برای وب‌سایت‌های کوچکتر که نیاز به مدیریت ترافیک زیاد ندارند، بسیار مناسب است.
• نیاز به سفارشی‌سازی گسترده: اگر پروژه شما به سفارشی‌سازی زیادی نیاز دارد، Apache گزینه مناسبی است.
• ترجیح برای فایل‌های .htaccess: Apache برای محیط‌هایی که نیاز به پیکربندی سطح دایرکتوری با استفاده از فایل‌های .htaccess دارند، گزینه بهتری است.

موارد استفاده NGINX

• وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌های با ترافیک بالا: NGINX برای مدیریت بارهای سنگین به طور کارآمد طراحی شده است و برای وب‌سایت‌ها یا اپلیکیشن‌های سازمانی ایده‌آل است.
• نیاز به پروکسی معکوس یا تعادل بار: اگر به پروکسی معکوس یا تعادل بار از پیش ساخته‌شده نیاز دارید، NGINX بهترین گزینه است. در سرورهای اختصاصی و سرور مجازی، این قابلیت می‌تواند به توزیع متعادل‌تر درخواست‌ها و بهبود سرعت بارگذاری کمک کند. 

سرور مجازی راست چین کلود یکی از سریع‌ترین و بهترین سرور مجازی در ایران است که رم، پردازنده و فضای دیسک خود را از یک سرور فیزیکی به طور اختصاصی دریافت می‌کند.

• بهینه‌سازی برای عملکرد محتوای استاتیک: سرعت و کارآمدی NGINX آن را به انتخابی برتر برای وب‌سایت‌های سازمانی که محتوای استاتیک زیادی سرو می‌کنند، تبدیل کرده است.

چگونه از Apache و NGINX به طور همزمان استفاده کنیم؟

ترکیب Apache و NGINX به شما این امکان را می‌دهد که از سرعت و کارایی NGINX در مدیریت فایل‌های استاتیک و ترافیک سنگین و از انعطاف‌پذیری Apache برای پردازش محتوای داینامیک بهره‌مند شوید.

در اینجا چند سناریو رایج برای ترکیب این دو سرور آمده است:

1. استفاده از NGINX به عنوان سرور پراکسی معکوس برای Apache: در این تنظیم، NGINX در جلوی Apache قرار می‌گیرد و ترافیک ورودی را به سرور Apache هدایت می‌کند. NGINX درخواست‌های اولیه مشتری را مدیریت کرده، اتصالات را بهینه‌سازی می‌کند و با انجام وظایفی مانند اتمام SSL و کشینگ، عملکرد را بهبود می‌بخشد. این تنظیم به Apache اجازه می‌دهد که تمرکز خود را بر روی پردازش محتوای داینامیک بگذارد.
2. استفاده از Apache برای محتوای داینامیک و NGINX برای محتوای استاتیک: شما می‌توانید NGINX را برای سرویس‌دهی به دارایی‌های استاتیک مانند تصاویر، CSS و JavaScript تنظیم کنید، در حالی که Apache محتوای داینامیک مانند اسکریپت‌های PHP یا Python را پردازش می‌کند. این رویکرد با اختصاص دادن هر سرور به وظایفی که بهترین عملکرد را در آن دارد، استفاده بهینه از منابع را فراهم کرده و باعث زمان بارگذاری سریع‌تر و مقیاس‌پذیری بهتر می‌شود.

زمانی که به انتخاب بهترین نرم‌افزار سرور برای پروژه‌تان فکر می‌کنید، مقایسه NGINX و Apache از گزینه‌های اصلی و مطرح هستند. این دو نرم‌افزار از معماری‌های متفاوتی استفاده می‌کنند: Apache از معماری فرآیند-محور بهره می‌برد، در حالی که NGINX از معماری رویداد-محور و غیرمسدود کننده استفاده می‌کند.

اگرچه در ظاهر این دو رقیب به نظر می‌رسند، اما در واقع زمانی که با هم کار کنند، ترکیب آن‌ها بسیار کارآمدتر خواهد بود. NGINX با قابلیت‌های سبک‌وزن خود عملکرد عالی در مدیریت بار سنگین دارد، در حالی که Apache پشتیبانی قدرتمند از محتوای داینامیک را فراهم می‌کند.

سوالات متداول

• تفاوت اصلی بین Apache و NGINX چیست؟

Apache مبتنی بر پردازش درخواست‌های هم‌زمان است، در حالی که NGINX از معماری رویدادمحور برای مدیریت درخواست‌ها استفاده می‌کند، که باعث عملکرد بهتر در ترافیک بالا می‌شود.

• کدام وب‌سرور برای سایت‌های پرترافیک بهتر است؟

NGINX به دلیل مصرف بهینه منابع و مدیریت بهتر درخواست‌های هم‌زمان، برای سایت‌های پرترافیک انتخاب بهتری است.

• آیا می‌توان Apache و NGINX را هم‌زمان استفاده کرد؟

بله، بسیاری از سایت‌ها از NGINX به عنوان پروکسی معکوس در کنار Apache استفاده می‌کنند تا از مزایای هر دو بهره‌مند شوند.